سفرنامه 6

 اون شب بدترین بغض عمرم رو تجربه کردم. خیلی بد بود. کمتر از سری های قبل اشک ریختم ولی قرار گرفتن توی این صحنه که توی اتوبوس نشسته باشم و  ازش دور شم در حالی که اون پایین وایساده داره برام دست تکون می ده حتی الان بعد از گذشت یه هفته پشتمو می لرزونه. اگه هر سری یه تیکه از قلبمو تهران جا می ذاشتم این سری تمام وجودم، فکر و ذکرم، ایمانم، همشون تهران جا موندن. 

همیشه آرزوم بود یه هفته بی هیچ دغدغه ای تهران باشم. نه به عنوان مهمون و سربار. یه هفته باهاش زندگی کنم. این واسه تصمیمی که قراره بگیرم خیلی مهم بود. 

1. من باید خیلی ایلیا رو درک کنم. دقیقا چیزی که انتظارشو داشتم. ایلیا با من متفاوته و من باید به این تفاوت احترام بذارم. (مثلا وقتی فکرش مشغوله نمی تونه حرف بزنه. خب منم نباید هی گیر سه پیچ بهش بدم چت شده؟! یا وقتی حال کار کردن نداره یا مثلا توجهش به تلویزیونه نباید هی گیر بدم پاشو کاری که بهت می گمو انجام بده.) 
2. همیشه شرایط زندگی اونجوری نیست که من بهش عادت دارم. بعضی موقع ها حتی شرایط آب و هوایی هم می تونه دقیقا برعکس شرایطی باشه که من انتظاردارم باید یاد بگیرم توی همه ی شرایط گلیممو از آب بیرون بکشم. (مثلا برنج درست کردن توی کتری)  
3. نمی دونم چند تا مرد پیدا می شن که اینجوری شرایطو واسه زندگی خانوادشون هموار کنن،  این کلمه ی اینجوری خیلی مهمه. ایلیا توی این سفر خیلی سختی کشید. توی اون هوای سرد من توی کیسه خوابش می خوابیدم و اون بیرون. تلاش اون شبش برا روشن نگه داشتن آتیش و گرم موندن چادر، مراقبتش از من وقتی مریض بودم، و حتی همکاری باهام توی کارای خونه. واقعا نمی دونم چند تا مرد اینجوری پیدا می شه ولی دور از توقع من بود. تصور من از یه مرد یه آدمه تنبله که فکر می کنه به خاطر اون 15 سانت (!!) حسابی برتر شده و همش باید بشینه و هرچیزی لازم داره بدیم دستش. (چیزی که توی خونواده ی ما کاملا واضحه) و این منو از مرد زده می کرد. فکر می کردم چرا باید ازدواج کنم؟ ازدواج کنم که بار یکی دیگه رو هم بکشم؟! الان دیدم فرق کرده. حداقل راجع به ایلیا. 
4. صبوری و مدیریت توی هر شرایطی (اولی و دومی) حسابی زیاد هستن که شماره 4 نخوایم.  

اینجوری سفر ما با همه ی سختی ها و دغدغه ها و تجربه های تلخ و شیرینش تموم شد. 

آقا ایلیا، بی نظیر مرد من، ازت میخوام تو هم به زبون خودت از سفرمون و چیزایی که یاد گرفتیم بنویسی. 

با تمام وجودم دوست دارم.